1978 yılında Dedem vefatıyla nenem 7 çocuğu  ile birlikte Şanlıurfa'dan Ceyhan'a göç edmiştir. Ceyhan'nın mercin Köyü'nde tarım işçiliği yaparak çalışırlar İş bitince şehre  yerleşirler. Tabii nenem Yapacak iş yok  7 tane çocukla ortada kalmıştır, ne yapayım ne edeyim diye düşünürken komşusunun biri gel beraber şalgam yapalım der Böylece şalgam yapmaya başlar. Tabii en büyük çocuğu 20 yaşındadır ilk önce en büyük çocuğu şalgam tablası ile şalgam satmaya başlar Bunlar daha sonra büyük olan bırakır küçük daha sonra derken en küçüğüne kadar gider tabi amcalarım evlenip gidince nenem şağlam işini bırakır.  Babam oçakbaşı dürümcü açtı ben de onun yanında çalışıyordum nenemden o dönemde bizim için şalgam yapmasını istedim. Nenem beni kırmayıp tekrardan şalgam yaptı derken benim çevremde tanıdıklarım dostlarım eşim arkadaşım kebapçılar dönerciler yanıma gelen tüm arkadaşlarım şalgamın  tadına bakınca bize de bu şalgamdan gönderir misin dediler tabi neden olmasın dedim ve nenemden yardım istedim oda sağ olsun bena ve eşime nasıl yapıldıgını ögretti  bugün hala onu rahmetle anıyorum mekanı cennet olsun ve sonra ben ve eşim  ilk önce 200'lük fıçılarda kurmaya başladım Daha sonra fırçaları büyüttük eşimle birlikte başladığım bu yolda Şimdi 7  tane personelim ile birlikte hemen hemen Türkiye'nin her tarafına şalgam gönderiyorum beni destekleyen benim yanımda olan tüm dostlarıma teşekkür ediyorum.

                                                                                                       Hüseyin ZOR